Ο εκφοβισμός είναι μια πράξη που έχει σκοπό  να κάνει ένα άτομο να αισθάνεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Η πράξη έχει σκοπό να βλάψει, να εκφοβίσει ή να εξαναγκάσει κάποιον να κάνει κάτι. Ο εκφοβισμός είναι μια αρνητική πράξη που συχνά γίνεται πρότυπο. Μπορεί να γίνει προφορικά, σωματικά ή διαδικτυακά. Όταν σκόπιμα βλάπτουμε ή και ταπεινώνουμε άλλους, τους εκφοβίζουμε. Ωστόσο, κάποιος δεν γίνεται νταής από το πουθενά. Οι άνθρωποι δεν γεννιούνται νταήδες, γίνονται αυτοί. Και συνήθως γίνονται νταήδες σε αρκετά μεγάλη ηλικία. Αυτό το συνεχές μοτίβο μπορεί να γίνει χειρότερο και πιο έντονο όσο περνούν τα χρόνια. Πώς όμως δημιουργείται αυτό το χαρακτηριστικό της προσωπικότητας; Τι μετατρέπει ένα μικρό παιδί σε νταή; Ποια είναι η ψυχολογική σχέση μεταξύ του ανθρώπου και του εκφοβισμού;

Εδώ είναι 10 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για την ψυχολογία του εκφοβισμού…

Ένα παιδί δεν γεννιέται  στον κόσμο νταής.

Δεν είναι μέρος της γενετικής του σύνθεσης. Στην πραγματικότητα, ένα παιδί είναι απίστευτα δεκτικό στον κόσμο γύρω του. Τα παιδιά Νιώθουν πολλά πράγματα, βλέπουν πολλά πράγματα, τους λένε πολλά… αλλά τις περισσότερες φορές δεν ξέρουν τι να κάνουν με τίποτα από αυτά. Όταν όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι μάλλον αρνητικοί, είναι εύκολο για ένα παιδί να γίνει νταής. Όσον αφορά τη φύση, τη στοιχειώδη  ανατροφή, τα χαρακτηριστικά και οι πράξεις ενός παιδιού γεννιούνται μέσω της ανατροφής.

Οι γονείς παίζουν τεράστιο ρόλο στον εκφοβισμό.

Είναι άδικο  να πούμε ότι οι σκληροί  γονείς τείνουν να μεγαλώνουν  Θυμωμένα  παιδιά; Θέλω να πω…είναι αλήθεια… με κάποιες μικρές εξαιρέσεις. Οι μη περιοριστικοί και αμελείς γονείς μπορούν επίσης να προωθήσουν αυτές τις συμπεριφορές. Αυτοί οι γονείς μεγαλώνουν επίσης παιδιά που πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης άλλων. Όπως ήδη θίξαμε , τα παιδιά γεννιούνται με μηδενική γνώση για τον κόσμο. Γεννιούνται χωρίς να γνωρίζουν τίποτα για το πώς προορίζονται να ενεργήσουν, πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στους άλλους ανθρώπους και πώς πρέπει να τους φέρονται. Τα παιδιά μαθαίνουν όλα όσα ξέρουν από τους γονείς ή τους κηδεμόνες τους. Μελέτες έχουν δείξει ότι όταν ένας γονέας είναι αυστηρός  (για την ευημερία του παιδιού του) ενώ ταυτόχρονα είναι ζεστός και κατανοητός, είναι πολύ λιγότερο πιθανό να γίνει νταής. Οι υπερβολικά σκληροί  γονείς μπορούν να κάνουν ένα παιδί νταή για διάφορους λόγους. Ένας λόγος είναι ότι όταν ένας γονιός είναι σκληρός και επιθετικός με το παιδί του, ουσιαστικά μοντελοποιεί πώς να είναι νταής. Έτσι θα πάει τώρα το παιδί και θα πράξει στον κόσμο. Από την άλλη πλευρά, ένα παιδί μπορεί να γίνει θύμα εκφοβισμού επειδή έτσι έχει συνηθίσει να του φέρονται.

Ο εκφοβισμός δεν είναι φυσιολογική επιθετικότητα.

Ο εκφοβισμός δεν είναι το ίδιο με το να έχεις τάσεις θυμού, να έχεις ιδιοσυγκρασία κ.λπ. Ο εκφοβισμός είναι στοχευμένος και επαναλαμβανόμενος. Ο εκφοβισμός είναι μια πράξη που επαναλαμβάνεται συνεχώς για να προκαλέσει βλάβη. Τι μπορεί όμως να κάνει ένα παιδί και μετά έναν ενήλικα να θέλουν να κάνουν τους άλλους να νιώθουν έτσι; Το να είσαι νταής είναι ένα σοβαρό στοιχείο  του χαρακτήρα…τόσο γιατί αυτοί οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο; Υπάρχουν συγκεκριμένα τρωτά σημεία που μπορεί να οδηγήσουν κάποιον σε  νταή. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν έλλειψη προσωπικής επίγνωσης, χαμηλή αυτοεκτίμηση και την ανάγκη υπευθυνότητας . Αυτά σχηματίζονται σε νεαρή ηλικία και αν δεν αναγνωριστούν…μπορεί να οδηγήσουν σε μια ζωή βασάνων – και στα δύο άκρα.

Πολλά παιδιά στο σχολείο βιώνουν εκφοβισμό.

Όταν τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο περιτριγυρίζονται από παιδιά όλων των ηλικιών και από όλα τα διαφορετικά υπόβαθρα.

Όταν αυτές οι διαφορές συνδυάζονται, είναι βέβαιο ότι θα συμβεί εκφοβισμός. Από ψυχολογική άποψη, όταν αυτές οι εμπειρίες συμβαίνουν σε τόσο μικρή ηλικία, μπορεί να είναι αρκετά σημαντικές. Τα παιδιά μπορεί να εντυπωσιάζονται  και μπορεί να έχουν πολλά να μάθουν για τον εαυτό τους. Μπορεί να έχουν πολλά να μάθουν για τους διαφορετικούς τύπους ανθρώπων γύρω τους. Ανάλογα με τη ζωή ενός παιδιού εκτός σχολείου, μπορεί να είναι αυτός που ασκεί εκφοβισμό  στο σχολείο. Μπορεί επίσης να είναι θύμα εκφοβισμού. Και στις δυο περιπτώσεις υπάρχουν μακροχρόνιες συνέπειες.

Το bullying συνδέεται με τάση αυτοκτονικότητας.

Ο εκφοβισμός είναι πολύ σοβαρός. Υπάρχει μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ του εκφοβισμού και της αυτοκτονίας. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σημαντική αύξηση στα ποσοστά αυτοκτονιών μεταξύ των νέων. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε αυτή τη σύνδεση. Ωστόσο, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι ο εκφοβισμός μπορεί να βιωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Η αυτοκτονία, οι απόπειρες αυτοκτονίας και οι αυτοκτονικοί ιδεασμοί ή σκέψεις είναι όλα εξαιρετικά σοβαρά ζητήματα. Είτε ο εκφοβισμός γίνεται αυτοπροσώπως είτε μέσω διαδικτύου, είναι δυστυχώς σύνηθες για ένα νεαρό άτομο να βιώνει αυτές τις ενέργειες ή σκέψεις. Δεν γνωρίζουμε ότι ο εκφοβισμός προκαλεί αυτοκτονικές συμπεριφορές, αλλά γνωρίζουμε ότι η σύνδεση είναι σημαντική.

Τα κινητά τηλέφωνα και οι υπολογιστές μπορεί να διευκολύνουν τον εκφοβισμό.

Στη σύγχρονη εποχή μας, μπορούμε να είμαστε σε συνεχή επαφή με τους ανθρώπους. Ο κόσμος και όλοι οι άνθρωποι σε αυτόν είναι στα χέρια μας. Για τους νταήδες, αυτή είναι η τέλεια διέξοδος για αυτούς. Οι νταήδες μπορούν συνεχώς να κοροϊδεύουν τα θύματά τους – ανεξάρτητα από την ηλικία τους, πού βρίσκονται ή τι κάνουν. Για τα θύματα, αυτό μπορεί να είναι πολύ βαρύ. Ποτέ δεν έχουν διαφυγή. Μαζί με το να μπορούν να έχουν πρόσβαση στα θύματά τους ανά πάσα στιγμή, οι νταήδες μπορεί να είναι τόσο σκληροί και επιθετικοί όσο θέλουν. Οι άνθρωποι τείνουν να ενεργούν διαφορετικά όταν βρίσκονται πίσω από μια οθόνη υπολογιστή ή κινητού τηλεφώνου. Οι λέξεις μπορεί να αισθάνονται λιγότερο σοβαρές όταν δεν είναι προσωπικά. Η συζήτηση μέσω κινητών τηλεφώνων και υπολογιστών μπορεί να δημιουργήσει νταήδες που δεν θα ενεργούσαν το ίδιο σε μια πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδραση.

Τα θύματα επιλέγονται απο εναν νταή.

Όπως αναφέραμε λίγο παραπάνω , ένας νταής επιλέγει το θύμα του. Ένας νταής δεν εκφοβίζει κανέναν τυχαία. Ένας νταής διαλέγει τα θύματά του με σύνεση. Δυστυχώς, είναι σύνηθες φαινόμενο ένας νταής να επιλέγει ένα θύμα που δεν είναι δημοφιλές. Αυτό το θύμα είναι πολύ λιγότερο πιθανό να τον υπερασπιστούν  τα άτομα  γύρω του, γεγονός που επιτρέπει τη συνέχιση των μοτίβων συμπεριφοράς. Οι νταήδες μπορούν επίσης να επιλέξουν θύματα που διαπρέπουν σε αρκετούς τομείς  και ως  γνωστόν ,οι νταήδες τείνουν να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση – μπορεί να αισθάνονται κατώτεροι από αυτούς τους ανθρώπους.

Το γεγονός ότι οι εκφοβιστές είναι τόσο επιλεκτικοί  στα θύματά τους δείχνει τη σαφή σχέση μεταξύ του εκφοβισμού και της ψυχολογίας.

Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσετε  έναν νταή είναι η αγνόηση.

Η αποφυγή και η αδιαφορία μπορεί να είναι ο καλύτερος τρόπος για να χειριστείτε έναν νταή. Εάν ένας νταής δεν φτάσει με επιτυχία στο θύμα του, είναι πιθανό να σταματήσει να είναι τόσο επίμονος. Η αποφυγή και η αγνόηση  ενός νταή το κάνει εναν νταή να μην κερδίζει και αυτόματα να σταματήσει τον εκφοβισμό.  Όταν πρόκειται για παιδιά που πέφτουν θύματα εκφοβισμού, η ύπαρξη συντρόφων είναι ένας άλλος τρόπος για να βοηθήσετε.

Ένας νταής θα εκφοβιστεί εάν τα παιδιά περιβάλλονται από καλούς φίλους.

Ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης ενός εκφοβιστή για τα παιδιά είναι μέσω των τρόπων διαπαιδαγώγησης των γονιών .

Ένας νταής θα δυσκολευτεί να κάνει εκφοβισμό σε ένα παιδί με υψηλή ασφάλεια, αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τον εαυτό του.  Είναι σημαντικό ενα παιδί να  ξέρει πώς πρέπει και πώς δεν πρέπει να του φέρονται.

Κάποιος μπορεί να μην είναι για πάντα νταής.

Όπως είπαμε νωρίτερα, ένα άτομο αναπτύσσει τάσεις εκφοβισμού σε νεαρή ηλικία. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε επιθετικούς γονείς ή σε έλλειψη θετικής κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Μπορεί επίσης να οφείλεται σε βαθιά ριζωμένα τραύματα. Ωστόσο, επειδή αυτές οι τάσεις υπάρχουν χρόνια , δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να αλλάξουν. Ένας νταής μπορεί να αλλάξει . Ένας από τους τρόπους για να το κάνετε αυτό μπορεί να είναι με το να δείξετε στο παιδί ή τον ενήλικα ότι είναι εντάξει να ξεκινήσει από την αρχή. Είναι εντάξει να ξεκινήσετε με νέα βάση  και να αφήσετε παλιές συμπεριφορές στο παρελθόν.

Μια άλλη επιλογή είναι να καταλάβει ότι είναι εντάξει να εμπιστεύεται  τους άλλους. Αυτό μπορεί να μαλακώσει τις συμπεριφορές και να κάνει κάποιον λιγότερο επιθετικό.

Μια άλλη επιλογή είναι να δείχνετε τον τρόπο.  Εάν ένα παιδί ή πλέον  ενήλικας έχει υιοθετήσει τον εκφοβισμό ως τρόπο αντιμετώπισης των συναισθημάτων του, ίσως είναι καλό να του δείξετε έναν πιο υγιεινό τρόπο να το κάνει. Το να δείχνετε στους νταήδες έναν υγιή τρόπο δράσης μπορεί να είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος αποκατάστασης αυτών των συμπεριφορών.

Υπάρχουν καταφύγια για τα θύματα εκφοβισμού.

 Εάν ένα παιδί γίνεται νταής σε νεαρή ηλικία, αυτό σημαίνει ότι τα θύματά του είναι μικρά ηλικιακά. Αυτό είναι ένα σκληρό πράγμα να το βιώνεις σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά ειδικά όταν ένα παιδί είναι μικρό  στο σχολείο. Ο εκφοβισμός κάνει τα παιδιά να νιώθουν απομόνωση και ντροπή. Για τα παιδιά που υφίστανται εκφοβισμό ή έχουν υποστεί εκφοβισμό στο παρελθόν, θα πρέπει πάντα να επικοινωνούν με ένα άτομο υψηλότερης δύναμης. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας γονέας, ένας σύμβουλος καθοδήγησης ή ένας θεραπευτής, μεταξύ άλλων. Αυτό μπορεί να είναι μια υγιής και ασφαλής διέξοδος. Μιλώντας για τις τραυματικές εμπειρίες τους θα μπορούσε να τους βοηθήσει να τις αποφύγουν στο μέλλον ή/και να θεραπεύσουν.