Ωστόσο μελέτες δείχνουν πώς δεν υπάρχουν τόσο σοβαρές βραχυπρόθεσμες συνέπειες ενός διαζυγίου στα παιδιά αλλά μακροπρόθεσμες και συναντώνται κυρίως κατά την εφηβεία στα παιδιά.  
Τα παιδιά προσχολικής, σχολικής ηλικίας  και κυρίως τα νήπια, επηρεάζονται από την νέα κατάσταση του διαζυγίου εκδηλώνοντας συμπεριφορές με διάφορους τρόπους:

• Αλλαγές στην συμπεριφορά τους, εκρήξεις  θυμού, επιθετικότητα, γενικότερη ευερεθιστικότητα και ένταση που εκδηλώνονται με συμπεριφορές όπως δάγκωμα, χτυπήματα, φωνές, υπερκινητικότητα, ανυπακοή, απομόνωση, δεν συμμετέχουν σε ομαδικά παιχνίδια. Η παραβατική συμπεριφορά εκδηλώνεται κυρίως στην εφηβεία. 

• Μεταπτώσεις στην διάθεση  κατάθλιψη, λύπη, ξαφνική κατσουφιά, το  παιδί μπορεί να ξυπνά ακόμη και μέσα στον ύπνο του με κλάμα. Κάτι που φανερώνει ανασφάλεια και φόβο. Πολλές φορές ακόμη προσκολλάται σε έναν από τους δυο γονείς από τον φόβο του μην τον χάσει. 

• Επίσης στα νήπια συναντάται παλινδρόμηση σε κάποια επίπεδα ανάπτυξης ή αργοπορία επίτευξης αναπτυξιακών στόχων σε επίπεδο κινητικότητας, ομιλίας, φαγητού, ύπνου. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί το στάδιο που μπορεί να έχει αποκτηθεί ο έλεγχος των σφιγκτήρων και το παιδί να παλινδρομεί στο στάδιο της πάνας .

• Τα παιδιά σχολικής ηλικίας εμφανίζουν συχνά Μειωμένη απόδοση στο σχολείο έλλειψη ενδιαφέροντος για τα μαθήματα. Έχει σημειωθεί πως χαρακτηρίζονται από μία συστολή για συμμετοχή μέσα στην τάξη και ενθάρρυνση για εξωσχολικές δραστηριότητες. 

• Κάποιες φορές εμφανίζονται και νευρικές συμπεριφορές στις οποίες ξεσπούν το άγχος που βιώνουν όπως το μάσημα των νυχιών ή το τράβηγμα των τριχών και των μαλλιών τους ( ονυχοφαγία τριχοτιλλομανία ) κ.α.

• Τα παιδιά διαζευγμένων γονιών  συνήθως συναντούν δυσκολίες στην δημιουργία κοινωνικών σχέσεων. Δυσκολεύονται να εμπιστευτούν άλλους και να δημιουργήσουν προσωπικές σχέσεις μεγαλώνοντας καθώς έχουν χάσει την πίστη τους στην αξία της σχέσης, της αγάπης, και του γάμου. Έχει παρατηρηθεί επίσης σε αυτά τα παιδιά πρόωρη σεξουαλική δραστηριότητα από την ηλικία των 12 ετών.