Γιατί για να είσαι ευτυχισμένος πρέπει να είσαι μαζί με κάποιον;

Πόσο σημαντικό είναι να αγαπάς τον εαυτό σου για να μπορείς να δημιουργείς πραγματικές, υγιείς και σταθερές διαπροσωπικές σχέσεις;

Απαραίτητη προϋπόθεση της ψυχικής υγείας είναι να νιώθουμε άνετα με τον εαυτό μας και να απολαμβάνουμε την παρέα του.

Η αναζήτηση συντροφιάς των άλλων πρέπει να είναι προέκταση της δική μας οικειότητας και αγάπης με τον εαυτό μας. Το να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας είναι υπόθεση προσωπικής εξέλιξης και ισορροπημένης ψυχικής υγείας.

Άτομα με χαρακτηριστικά διαταραχής προσωπικότητας δεν αντέχουν να βρίσκονται μόνοι τους.

Κάποιοι βιώνουν την μοναξιά ως εγκατάλειψη ή απόρριψη από τους άλλους.

Νιώθουν μην αποδεκτοί, απομονώνονται και έχουν το αίσθημα του κενού μέσα τους.

Όσοι ανήκουν στην οριακή διαταραχή συχνά εξισώσουν την μοναξιά με ένα αίσθημα ανικανότητας και μισούν τον εαυτό τους.

Άτομα με στοιχεία εξαρτητικότητας φοβούνται όταν μένουν μόνοι τους και νιώθουν αδύναμοι να φροντίσουν τον εαυτό τους.

Άτομα που ανήκουν στην κατηγορίας της ναρκισσιστικής διαταραχής επιζητούν την προσοχή και τον θαυμασμό των γύρω τους ως ένα τρόπος επιβεβαίωσης.

Νιώθουν έτσι αποδοχή.

Πολλοί είναι εκείνοι που αναζητούν διαρκώς να βρίσκονται σε σχέση για να αποφύγουν να μείνουν μόνοι τους και υποπίπτουν σε πράξεις απελπισίας.

Ψάχνουν να «εξαγοράσουν» την συντροφιά με κάθε κόστος.

Συχνά κάποιοι δίνουν χρήματα ή χρησιμοποιούν το σεξ ως μέσο για να κρατήσουν κάποιον δίπλα τους.

Άλλοι πάλι ίσως απειλούν και κρατούν τον σύντροφο τους κοντά τους με τον εκφοβισμό.

Κανένας απ’ αυτούς τους τρόπους σίγουρα όμως δεν φέρνει την πολυπόθητη οικειότητα.

Οδηγούμενοι απ’ αυτά τα κίνητρα και ενεργώντας έτσι, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε υγιείς σχέσεις με άτομα ισορροπημένα.

Αυτού του είδους σχέσεις χαρακτηρίζονται κυρίως ως ανταλλαγή εμπορευμάτων. Προσφέρεται η συντροφιά με αντάλλαγμα την επιβεβαίωση του εγώ, την εξάρτηση και την ικανοποίηση κρυφών, εγωκεντρικών, εσωτερικών επιθυμιών.

Επομένως μοιάζει περισσότερο με μια επαγγελματική συναλλαγή παρά με μια σχέση πάθους και αληθινών συναισθημάτων.

Το παράδειγμα της Μαίρης και του Χάρη.

Η Μαίρη απεχθανόταν πάντα τη μοναξιά. Έκανε τα πάντα και πήγαινε παντού για να μην μένει ποτέ μόνη της.

Έβλεπε ταινίες που δεν της άρεσαν, έπαιζε παιχνίδια που άρεσαν στον αδερφό της και στους φίλους του μόνο και μόνο για να αποφύγει να νιώσει μόνη.

Όταν έμενε μόνη βίωνε ένα ανυπόφορο αίσθημα κενού και ματαιότητα της μέσα της. Σκεφτόταν πως κανένας δεν νοιάζεται για κείνη, δεν είναι αγαπητή, είναι απομονωμένη, ανάξια, μια σκέτη αποτυχία.

Για να αποφύγει όλη αυτή την δυσφορία συνήθιζε να κάνει σχέσεις με πολλά άτομα.

Πάντα έλεγε ναι σε ότι και να ζητούσαν. Στη αρχή όλοι οι σύντροφοι της, την αγαπούσαν αλλά στο τέλος όλες οι σχέσεις της κατέληγαν με τον ίδιο τρόπο.

Οι εραστές της συνήθιζαν να παρατούν την Μαίρη θεωρώντας την δεδομένη και την εκμεταλλευόντουσαν με κάθε τρόπο.

Η τελευταία της σχέση ήταν με τον Χάρη.

Η Μαίρη γνωρίστηκε με τον Χάρη στο μάθημα της γιόγκα. Όταν εντόπισε τον Χάρη να την κοιτάει μέσα στο μάθημα ένιωσε μια πρωτόγνωρη έλξη.

Στην αρχή η Μαίρη δεν ήταν σίγουρη πως της έδειχνε ενδιαφέρον. Της έκανε έκπληξη όταν μια μέρα μετά το μάθημα της πρότεινε να πάνε για καφέ.

Το ένα έφερε το άλλο και έκαναν σχέση.

Οι πρώτες εβδομάδες της σχέσης τους ήταν γεμάτες ενθουσιασμό και πάθος.

Έκαναν πάρα πολλά πράγματα μαζί. Η Μαίρη χαιρόταν να περνάει χρόνο με τον Χάρη αρκεί να είναι μαζί.

Μετά από δυο εβδομάδες ακολούθησε αυτός ο διάλογος:

- Χάρης: Μαίρη θα σε πείραζε να μην κοιμηθούμε απόψε μαζί;

- Μαίρη: Όχι , Εντάξει. Θα πάρω τα πράγματα μου και θα πάω στο σπίτι μου.

- Χάρης: τέλεια! Θα μιλήσουμε μετά.

Η Μαίρη σοκαρίστηκε, το αίσθημα του κενού επέστρεψε μέσα της. Ένιωθε άδεια. Κατηγορούσε τον εαυτό της πώς δεν είναι ελκυστική και είναι ανάξια για να διατηρήσει μια σχέση.

Άρχισε να σκέφτεσαι πως κανείς δεν την θέλει για σύντροφο.

Ήταν αρκετά θυμωμένη και βίωνε την στάση του Χάρη ως προσωπική απόρριψη.

Σκέφθηκε λοιπόν να βγεί με κάποιον άλλον.

Την επόμενη ημέρα της τηλεφώνησε ο Χάρης και εκείνη χάρηκε πολύ και ήταν έτοιμη να κάνει ότι θα της ζητούσε, αρκεί να μην την αφήσει πάλι μόνη της.

Ακολούθησε ο επόμενος διάλογος:

- Χάρης: Μαίρη πως είσαι;

- Μαίρη: πολύ καλύτερα τώρα που πήρες!

- Χάρης: τι εννοείς;

- Μαίρη: δεν μου αρέσει να μένω μόνη.

- Χάρης: δηλαδή είσαι μαζί μου για να μην μένεις μόνη σου;

- Μαίρη: Όχι είμαι μαζί σου επειδή μου αρέσεις, αλλά απεχθάνομαι και την μοναξιά.

- Χάρης: λοιπόν .. πρέπει να σου πώ.. δεν μ’ ενδιαφέρει αυτή την περίοδο να κάνω σχέση.

- Μαίρη: μα σ’ αγαπώ!

- Χάρης: νομίζω πως το παρεξήγησες, πρέπει ίσως να χαλαρώσουμε την κατάσταση μεταξύ μας.

- Μαίρη: θα κάνω για σένα τα πάντα, αρκεί να είμαστε μαζί.

Στην παραπάνω συναλλαγή η Μαίρη έδωσε τον πλήρη έλεγχο της σχέσης τους στο Χάρη, αποδεχόμενη όλους τους όρους του, αρκεί μην την εγκαταλείψει.

Απ’ την άλλη ο Χάρης είχε την δυνατότητα να εκμεταλλευτεί και να χειραγωγήσει συναισθηματικά την Μαίρη.

Αυτό δεν είναι αγάπη.

Δεν είναι ειλικρινή οικειότητα.

Είναι αμοιβαία εκμετάλλευση.

Στην περίπτωση που η Μαίρη ήταν ανεξάρτητη, δεν φοβόταν να μείνει μόνη της και ήταν σίγουρη για τον εαυτό της με αυτοπεποίθηση, θα απαντούσε στον Χάρη το έξης:

«ενημέρωσε με για το πότε θέλεις να με δείς και θα σου πώ εάν είμαι διαθέσιμη» .

Αυτή η στάση της Μαίρης θα κινητοποιούσε τον Χάρη να της δείξει πως την θέλει και θα εκτιμούσε καλύτερα την σχέση τους.

Μόνο εάν η Μαίρη αγαπήσει τον εαυτό της πραγματικά και νιώσει άνετα να κάνει παρέα μαζί του, μπορεί να επιτρέψει στους άλλους να θέλουν να είναι μαζί της και όχι να την θέλουν για τις παροχές που τους προσφέρει.

Ο μοναδικός τρόπος να δημιουργήσουμε αληθινές και υγιείς σχέσεις είναι να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, να νιώθουμε καλά με εμάς για να μπορέσουν να μας αγαπήσουν και οι άλλοι.

Αυτό προϋποθέτει να αποδεχθούμε κάποιες πτυχές του εαυτού μας ακόμη και αυτές που δεν μας αρέσουν τόσο.

Αυτή η διαδικασία είναι αρκετά επίπονη και πολλές φορές είναι αναγκαία η συνεισφορά και η υποστήριξη κάποιου ειδικού.

Η δέσμευση στην αλλαγή και την αποδοχή του εαυτού μας με την βοήθεια του ψυχολόγου είναι ένας σίγουρος τρόπος για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να δημιουργήσουμε σταθερούς και ασφαλείς δεσμούς με τους γύρω μας ενώ απολαμβάνουμε να μένουμε και μόνοι μας.